Rust door middel van kou.

Zo’n 2 jaar geleden stapte ik voor het eerst in een ijsbad.
DOODENG vond ik het! Allerlei gedachten schoten door mijn hoofd.

Onder leiding van (toen) mijn coach stapte ik het bad in.
Voordat we het badje instapte, begeleide ze mij in een meditatie, met aansluitend ademhalingsoefeningen.
Vervolgens stapte we het bad in.

What the f*****ck!
Dat was koud, heel koud.
Ik vond het dan ook een hele opgave om mij te ontspannen.
Mijn reptielenbrein kwam duidelijk naar voren.
Vanuit een soort oer-instinkt verkrampte ik. Ik bevroor.
Het duurde een hele poos voor ik mijn ademhaling onder controle kreeg. En bij iedere kleine beweging die ik maakte, kreeg ik een nieuwe vlaag kou over mij heen. Met als gevolg dat ik opnieuw bevroor en mijn ademhaling opnieuw onder controle moest krijgen.
Ontspannen vond ik dus erg lastig zoals je leest.

De timer stond op 2 minuten.
In die tijd heb ik niet de rust gevonden om mij te kunnen ontspannen. Ik was continu bezig met bevriezen. Mij niet over durven geven aan de kou. Niet wetende wat er dan zou gebeuren.
MAAR.. daarna !
De rust in mijn hoofd was onbeschrijfelijk.
Ik had in mijn leven nog nooit zo’n rust ervaren. Zowel mentaal als lichamelijk.
Echt WAUW! Zo intens.
De stap naar een eigen badje vond ik echter te groot.
Daar kwam mijn reptielenbrein weer om de hoek kijken.
(LEES: je reptielenbrein is je oudste stukje brein. Dit deel was er al toen we nog neanderthalers waren.
Dit stukje brein is er om ons in veiligheid te brengen wanneer er een gevaarlijke situatie dreigt, zoals brand, een tijger. Dit stukje brein wilt ons veilig houden.
Anno 2023 hebben we nog steeds ons reptielenbrein. Alleen is het in de loop der jaren mee ontwikkeld met de tijd.
Dus bijvoorbeeld, wanneer jij je verder zou willen ontwikkelen d.m.v. een nieuwe studie, kán het zijn dat je voor jezelf allerlei excuusjes gaat verzinnen om het NIET te doen. Ook al weet je eigenlijk dat je het wel SUPER GRAAG wilt.
De excuusjes die je dan verzint, komen vanuit je reptielenbrein). 

Terug naar mijn reptielenbrein:
Mijn brein vond het nog te spannend om een badje te kopen. Want ik zou er toch de tijd niet voor nemen. Wanneer moest ik dat in godsnaam doen? En ik ging toch ook niet mijn hele ochtend-routine op zijn kop gooien voor een ijsbad?
En mijn ouders zouden er thuis ook geen ruimte voor hebben.
Ik vond dit uiteindelijk prima redenen om het eerst bij koud douchen te laten. Want ik wilde hoe dan ook wel die kou prikkel blijven opzoeken. Maar nog niet zo “extreem”.
So I did.
Elke keer als ik ging douchen, startte ik met koud water. Letterlijk de knop om en ademen.
De eerste paar keer was dit echt een uitdaging. Zo hé, wat heb ik staan uitstellen de eerste paar keren onder de douche.
Alles is namelijk nooit leuk, fijn of makkelijk de eerste keer.
Dit dus ook niet.
Maar naarmate ik het vaker deed, ik mijzelf bleef herinneren aan de rust die ik ermee ervaarde, lukte het mij om er een gewoonte van te maken.
Een nieuwe gewoonte creëren heeft namelijk tijd nodig. Sowieso meer dan 30 dagen (wanneer je dit consistent iedere dag doet).
Je hersenen moeten namelijk letterlijk nieuwe verbindingen aanmaken.
Inmiddels kan ik uitkijken naar een koude douche!

Inmiddels, een jaar verder, heb ik besloten om nu ECHT mijn eigen badje te kopen.
Mijn ouders wel is waar niet ingelicht, oeps.. Dit zorgde er wel voor dat ik geen externe factor had die mij alsnog tegen kon houden.
Want ook mijn ouders hebben een reptielenbrein. Ook zij kunnen mij onbewust klein houden hierin.
Ook wist ik dat ik met een paar maanden het huis uit zou zijn.
Dit maakte het voor mij ook makkelijker om een badje te bestellen, wetende dat ik mijn ouders hier over een tijdje niet meer “lastig” mee zou vallen. (<- ook dat is een overtuiging).

Natuurlijk kwamen er opmerkingen van mijn ouders. En ook mijn broertje had een mening.
Die vonden het maar raar, niet nodig ook. Want ik kon toch gewoon koud douchen?
Echter deed ik geen moeite om ze te overtuigen. Ik stond namelijk volledig achter deze keuze.
Wetende dat zij het niet zullen begrijpen. Wat ook helemaal oké is.
Ik voelde mij goed bij het idee dat ik nu ECHT de kou op kon gaan zoeken.
Dus toen het badje binnen was, heb ik hem gelijk gevuld met water en ijs.

Ondanks dat het koud douchen mij inmiddels goed afging, ervaarde ik nu met het badje ook weer bepaalde overtuigingen.
“moet ik dit nou wel doen?”
“ach, koud douchen is toch ook prima?”
“je bent gek!”
Deze stemmetjes, deze overtuigingen heb ik aan de kant gezet en ben inmiddels al meerdere malen het badje in geweest.

Iedere keer is weer anders. Zowel onder de douche als in het badje.
Dit is van zoveel verschillende factoren afhankelijk. Denk hierbij bijv. aan je nachtrust, menstruatie, stress, buitentemperatuur (badje), seizoen, stand van de maan, enz.
Inmiddels staat het badje in mijn tuin en hebben meerdere mensen het effect van zo’n badje mogen ervaren.

Graag wil ik meer mensen die rust laten ervaren. Maar eerst ook het ongemak, de stemmetjes vanuit je reptielenbrein.
Daarnaast is het ook een mooie tool om erachter te komen wat jou reptielenbrein doet wanneer jij dat bad in stapt.
Bevries je?
Vecht je?
Of vlucht je?

De reactie die tijdens zo’n ijsbad vrij komt, zo zul jij ook op andere situaties reageren wanneer het voor jouw brein te stressvol wordt.
Want hoe je 1 ding doet, zo doe je alles.

Je traint met een ijsbad je lijf te ontspannen in zo’n stressvolle situatie.
In het dagelijks leven krijgen we namelijk geregeld te maken met stress. Zowel fysiek als mentaal.
Griep is bijv. ook een vorm van stress.
En het interessante is, sinds ik wekelijks, periodes soms zelfs dagelijks de kou opzoek, ik amper tot niet ziek ben geweest.
Heel af en toe een kuchje op een loopneus, verder niet.
Van kou wordt je namelijk niet ziek. Het is het immuunsysteem wat niet sterk genoeg is, waardoor je ziek wordt.

Dus ja, ik snap je als je zegt dat een ijsbad niet aan jou besteed is omdat het veels te koud is.
Maar zou je het overwegen om jezelf uit te dagen? Jezelf van binnenuit op een natuurlijke manier gezonder te maken? Je een bepaalde vorm van rust te laten ervaren?

Je hebt niks te verliezen.